จดหมายเปิดผนึกถึงนายกรัฐมนตรี เรื่อง ฝุ่น P.M. 2.5

เรียน นายกรัฐมนตรี

ตามที่สถานการณ์ฝุ่น P.M.2.5 มีค่าเกินมาตรฐานและอยู่ในระดับที่เป็นอันตรายในพื้นที่ กทม.และต่างจังหวัดหลายพื้นที่ทั่วไทย ข้อมูลทางวิชาการชี้ว่าฝุ่นพิษนี้อาจนำไปสู่โรคร้ายและกระทบต่อสุขภาพของคนทุกวัยโดยเฉพาะเด็กและผู้สูงอายุ ซึ่งใครเป็นรัฐบาลก็ต้องมีหน้าที่โดยตรงในการประกันให้คนไทยมีอากาศสะอาด และไม่จำนนต่อสภาพที่จำทนสูดฝุ่นพิษในช่วงเวลานี้ของทุกปี โดยไม่เห็นความตั้งใจจริงในการออกมาตรการและระดมสรรพกำลังเพื่อแก้วิกฤตดังกล่าวนี้

ผมขอเป็นตัวแทนคนไทยที่เผชิญวิกฤตฝุ่นพิษ ดังกล่าวมาเป็นเวลานาน จึงใคร่ขอสะท้อนปัญหาให้รัฐบาลได้ตระหนักถึงความทุกข์ยากของประชาชน เนื่องจากรัฐบาลมีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรง มีอำนาจตามกฏหมาย มีเครื่องมือ มีงบประมาณ แต่ที่ผมว่ายังขาดคือความตั้งใจจริงและประสิทธิภาพในการแก้ปัญหาดังกล่าวทั้งในระยะเฉพาะหน้าและระยะยาว การเมืองคือศิลปะแห่งความเป็นไปได้ ผมมีคำถามและข้อเสนอแนะในการแก้ปัญหาวิกฤตฝุ่นพิษดังนี้

  1. ปัญหาการเผาไร่ข้าวโพด ไร่อ้อย รัฐบาลได้ดำเนินการอย่างไร โรงงานควรรับซื้ออ้อยที่ผ่านการเผาและทำลายสุขภาพของผู้อื่นเพื่อให้ตัวเองตัดอ้อยสะดวกขึ้นหรือไม่
  2. ปัญหาการเผาป่าหน้าแล้ง ได้วางมาตรการเพื่อป้องกันหรือปราบปรามอย่างไร การทำงานร่วมกับกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประชาชนในหมู่บ้านได้มีมาตรการที่ได้ผลหรือไม่อย่างไร
  3. เรื่องไซท์ก่อสร้าง โรงงานอุตสาหกรรม รถควันดำ ได้ให้เจ้าหน้าที่ผู้มีหน้าที่เข้มงวดผู้ปล่อยมลภาวะอย่างไร
  4. ในระยะยาวรัฐบาลมีมาตรการอย่างไรที่จะแก้ปัญหาฝุ่น P.M.2.5 ให้สำเร็จอย่างยั่งยืน จะมีหลักประกันอย่างไรไม่ให้คนไทยต้องเจอปัญหานี้ซำ้ซาก ปีแล้วปีเล่า
  5. การเจรจากับประเทศเพื่อนบ้านเพื่อแก้ปัญหาฝุ่นข้ามแดนได้กระทำไปอย่างไรบ้าง
  6. วิกฤตินี้เป็นเรื่องฉุกเฉิน รัฐบาลมีแนวคิดการออกกฎหมายอากาศสะอาดอย่างไร

ผมเห็นว่าเราต้องไม่ปล่อยวิกฤตนี้ดำเนินไปตามยถากรรม คนไทยมีสิทธิหายใจอากาศสะอาด เรื่องนี้ต้องเป็นวาระแห่งชาติ ใครเป็นรัฐบาลต้องแสดงภาวะผู้นำในการแก้ปัญหา อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็ก ก่อนเลือกตั้งนี้ พรรคการเมืองที่อยากไปเป็นรัฐบาลต้องให้ความสำคัญกับคุณภาพชีวิตของคนไทยและมีแนวทางแก้วิกฤตนี้ให้ชัดเจน ผมขอความกรุณาพี่น้องสื่อมวลชนกระตุ้นสังคมให้ตระหนักถึงวิกฤตและร่วมกันหาทางออกอย่างยั่งยืนต่อไป

จึงเรียกร้องมาเพื่อให้รัฐบาลตระหนักถึงวิกฤตและแสดงศักยภาพแก้ปัญหานี้โดยเร็ว

นพดล ปัทมะ