นายอนุสรณ์ เอี่ยมสะอาด รองหัวหน้าพรรคเพื่อไทย กล่าวถึงนโยบายปิดแคมป์ก่อสร้างของรัฐบาลกลายเป็นปรากฏการณ์ “ผึ้งแตกรัง” คนงานก่อสร้างคลัสเตอร์ใหญ่ในกรุงเทพจำนวนมาก แตกฮือกระจายตัวเองกลับบ้านยังต่างจังหวัดในช่วงสุดสัปดาห์ โดยปรากฏว่า ถนนมิตรภาพขาออกไปอีสาน พบรถกระบะขนข้าวของเครื่องใช้จำนวนมากออกเดินทาง ติดยาวตั้งแต่ค่ำวันศุกร์จนถึงวันอาทิตย์ตอนดึกทั้งที่มิใช่เทศกาลสำคัญ นอกจากนี้เริ่มพบข่าวว่า มีช่างทาสีจากแคมป์ก่อสร้าง 8 คนกลับบ้านที่นครราชสีมา พบติดเชื้อโควิดรวม 8 คน ซึ่งปรากฏการณ์เหล่านี้เกิดจากปัญหาความด้อยประสิทธิภาพในการสื่อสารในภาวะวิกฤตของรัฐบาล โดยมิใช่เป็นครั้งแรก แต่เราพบเห็นปัญหาการสื่อสารแบบนี้ตั้งแต่เริ่มเกิดวิกฤตโควิดระลอกแรกปีที่แล้ว การประกาศมาตรการของรัฐ แทนที่จะเป็นการแก้ไขปัญหา กลายเป็นการซ้ำเติมปัญหา แทนที่จะเรียกความเชื่อมั่นกลายเป็นการทำลายความเชื่อมั่นจนไม่เหลือ กลายเป็นกระแส “ประยุทธ์ออกไป” ขึ้นเทรนด์ทวิตเตอร์อันดับ 1 การประกาศมาตรการล็อกดาวน์กรุงเทพตอนตี 1 ของพล.อ.ประยุทธ์ ไม่น่าจะเป็นการละเมอตื่นขึ้นมาประกาศ แต่เป็นการประกาศแบบไร้แผน ไร้ทิศทาง ไร้มาตรการรองรับ ไม่เข้าใจธรรมชาติของคนงานก่อสร้าง ธรรมชาติแรงงานรายวันของแคมป์ก่อสร้าง ทั้งที่รัฐบาลมีนายอนุทิน ชาญวีรกุล ที่เข้าใจธุรกิจรับเหมาก่อสร้างร่วมครม.ไม่ทราบว่าได้คุยปรึกษาหารือกันหรือไม่ หรือปรึกษากันแล้วไม่ฟังกัน จึงปล่อยให้ประกาศมาตรการทำลายวงการก่อสร้างได้พังพินาศเยี่ยงนี้ ถ้าการประกาศนี้จะเลี่ยงใช้คำว่าล็อกดาวน์ แต่ใช้คำว่ามาตรการคุมเข้มสูงสุดเพื่อหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินเยียวยา ต้องถามประชาชนด้วยว่าประชาชนคนทำมาหากินที่ล็อกดาวน์ตัวเองมาตั้งแต่ปีที่แล้ว จนถึงวันนี้จะล็อกดาวน์ตัวเองไปได้อีกนานแค่ไหน รัฐบาลอาจคิดว่าล็อกดาวน์รอบนี้ “เจ็บแต่จบ” แต่ถ้า “เจ็บแล้วไม่จบ” กลายเป็นเจ็บซ้ำซาก พล.อ.ประยุทธ์จะรับผิดชอบอย่างไร ประกาศมาตรการ 120 วันเปิดประเทศ ผ่านไปไม่ถึง 10 วัน ล็อกดาวน์กรุงเทพและปริมณฑล อย่าว่าแต่เปิดประเทศ เปิดโรงเรียนให้สำเร็จยังยาก เพ้อเจ้อไปเรื่อยไม่มีแผนปฏิบัติการเป็นรูปธรรม ประเทศไหนจะอยากเข้ามา

“ในสถานการณ์ที่คนติดเชื้อทะลุ 5,000 คน เสียชีวิตหลายสิบคน ต่อวัน รัฐต้องเร่งจัดหาวัคซีนให้หลากหลายทั่วถึงรวดเร็วทันการณ์ เพราะเป็นทางรอดเดียวที่ยังเหลืออยู่” นายอนุสรณ์ กล่าว