นายชนินทร์ กล่าวว่า แม้ศูนย์คชสารจะได้งบประมาณอุดหนุนจากกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เพื่อช่วยส่งเสริมการท่องเที่ยว แต่เมื่อมีช้างกลับภูมิลำเนาจำนวนมาก งบประมาณจึงไม่เพียงพอ จึงอยากให้รัฐออกมาตรการช่วยเหลือ ดังนี้

1. จ่ายเงินเยียวยาให้คนเลี้ยงช้างที่ขึ้นทะเบียนกับกรมปศุสัตว์ เดือนละ 5,000 บาท เป็นเวลา 6 เดือน หลังจากขาดรายได้มากกว่า 1 ปี 6 เดือน โดยปัจจุบันมีการขึ้นทะเบียนช้างแบบฝัง micro-chip กับกรมปศุศัตว์ราว 3,700 เชือก
2. สร้างกลไกตลาดรับซื้อผลผลิตทางการเกษตรที่มีมากอยู่ในตลาด เช่น สับปะรด หรือข้าวโพด มาสนับสนุนเป็นอาหารให้แก่ช้างที่ตกงานอยู่ในปัจจุบัน

3.หารือร่วมกับหน่วยงานเกษตรท้องที่ ในการจัดหาพื้นที่ของรัฐในระยะใกล้เคียงที่ไม่ได้ใช้งาน นำมาเร่งปลูกหญ้า เพื่อใช้สลับเป็นอาหารช้างสนับสนุน โดยไม่มีค่าใช้จ่าย

4.เพิ่มงบประมาณส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ช้าง “กินอยู่กับช้าง” ในพื้นที่จังหวัดสุรินทร์ ดึงคุณค่าของมรดกทางวัฒนธรรมของคนเลี้ยงช้างมาถ่ายทอด เพื่อต่อยอดการสร้างงานให้ควาญช้างและช้างตกงานที่กลับมาบ้าน

“โควิด-19 เป็นปัญหาใหญ่ที่สร้างผลกระทบทุกหย่อมหญ้า การช่วยเหลือเยียวยาต้องเข้าถึงครอบคลุมทุกกลุ่มและต้องทันการณ์ หากปล่อยให้สถานการณ์บานปลายนอกจากพรากชีวิตคน ช้างไทยที่เป็นมรดกของชาติ และสัตว์คู่บ้านคู่เมือง อาจล้มหายตายจากไปด้วย” นายชนินทร์กล่าว