นายเอกชัย ทรงอำนาจเจริญ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี และคณะทำงานเศรษฐกิจพรรคเพื่อไทย กล่าวว่า ปุ๋ยยังแพง ค่าครองชีพสูงลิ่ว ทั้งค่าไฟฟ้าแพง ค่าน้ำมันสูง รายได้ไม่พอรายจ่าย กำลังซื้อในประเทศหดหาย มะพร้าว ลำใย มังคุด ราคาต่ำเตี่ยเรี่ยดิน ลัมปีสกินยังคงระบาด อหิวาหมูเยียวยาล่าช้า น้ำท่วมบริหารจัดการน้ำล้มเหลว ยางพาราราคาตก วัวราคาต่ำ หนี้สินเกษตรกรพอกพูน เกษตรกรไทยสิ้นหวัง หากรัฐบาลไม่เร่งสร้างความแตกต่างให้สินค้าเกษตรไทยแม่แต่ทุเรียนที่มีราคาวันข้างหน้าอาจไม่ต่างจากลำใย

ภาคเกษตรเป็นจุดแข็งจุดหนึ่ง ของประเทศไทย ประเทศไทยโชคดีที่เกษตรกรไทยมีความสามารถ แต่โชคร้ายที่รัฐบาลมองไม่เห็นศักยภาพนั้น ในการผลิต เราผลิตสินค้าเกษตรหลายอย่างได้มีคุณภาพในระดับสูง แต่เกษตรกรไทยยังคงทุกยากลำบากรายได้ไม่พอรายจ่าย สินค้าเกษตรไทยหลายชนิดเป็นสินค้าคุณภาพสูงไม่ใช่สินค้าคนจน แต่การที่คนไทยส่วนใหญ่ได้กลายเป็นคนจน ใน 8 ปีที่ผ่านมา ทำให้ไม่มีเงินที่จะบริโภคสินค้าในราคาแพง ทำให้สินค้า premium หลายอย่างขายไม่ได้ ไม่ว่า ลำใย มังคุด ที่ราคาตกต่ำ และล่าสุด มะพร้าวน้ำหอมซึ่งชาวสวน เคยราคาลูกละกว่า 20 บาทปัจจุบัน ชาวสวนขายได้ราคา ลูกละ 6-7 บาทเท่านั้นเอง โคขุน ที่เกษตรกรเคยเลี้ยงสร้างรายได้มากมาย กำลังเผชิญปัญหาราคาตก วัวที่เคยขายได้ราคาดีสร้างรายได้ เมื่อคนรวยมีน้อยลง เนื้อราคาแพงก็ขายได้น้อยลง โคขุนก็ราคาตกไปด้วย สินค้าคนจน giffen goods ขายดี เช่น มาม่า บะหมีสำเร็จรูปยอดขายไม่ตก แถมยังขยับขึ้นราคาอีกด้วย ปี 2564 มาม่า มียอดขายราวๆ 14,300 ล้านบาท และ ตั้งเป้าขยายการขายถึง 22,000 ล้านบาทต่อปีในอนาคต
การแก้ไขปัญหาการบริโภคภายในประเทศ ด้วยนโยบายบัตรคนจน จะยิ่งทำให้มาม่าขายดี ส่วนสินค้าคุณภาพสูงระดับบน เช่น ลำใย มังคุด มะพร้าวน้ำหอม เนื้อโคขุน หรือข้าวหอมมะลิ จะมียอดขายดีขึ้นหากประชาชนมีรายได้มากขึ้น หรือรวยขึ้นนั้นเอง เพราะคนจะบริโภคสินค้าราคาแพงเมื่อมีเงินเหลือเท่านั้น และตลาดพรีเมียมผู้บริโภคมีรสนิยมการบริโภคสินค้าที่มีเอกลักษณ์พิเศษ การเพิ่ม มูลค่าเพิ่ม value added ด้วยเรื่องราวที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ จึงเป็นเรื่องสำคัญในอนาคต เช่นเดียวกันกับ เกษตรกรญี่ปุ่น ที่สร้างเนื้อวากิว และ เนื้อมันสึซากะ ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะให้เป็นที่รู้จักของคนทั่วโลก

รัฐบาลไทยควรสร้างเอกลักษณ์ เหล่านี้ และรัฐบาลจะทำไม่ได้เลยหากไม่เข้าใจ softpower ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของแต่ละท้องถิ่น ดึงจุดเด่นที่มี ของดีที่มี มาสร้างความแตกต่าง และเพิ่มมูลค่า เกษตรไทยเรามาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับไปผลิต giffen good แล้ว เมื่อเราผลิตสินค้า premium แต่ผ่ายแพ้ทางการตลาด รัฐบาลต้องเร่งดำเนินการสิ่งเหล่านี้ เพราะถ้าทำให้สินค้าไทยเป็นที่รู้จักได้ รัฐอาจจะไม่ต้องแจกบัตรคนจน