กองทุนพัฒนาชุมชน 200,000 บาท คือนโยบายที่ต้องการกระจายอำนาจออกจากส่วนกลาง (decentralization) และกระจายทรัพยากรสู่ชุมชนให้ได้มากที่สุด เพื่อตอบสนองต่อความต้องการของประชาชนได้อย่างเหมาะสมและทันท่วงที รวมทั้งเปิดโอกาสให้ประชาชนมีอิสระในการบริหารความต้องการในพื้นที่ของตัวเอง
นโยบายนี้เป็นการฟื้นคีนชีพ ‘ประชาธิปไตยกินได้’ ที่พรรคเพื่อไทยเคยทำสำเร็จมาแล้วกับกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมือง (กองทุน SML) โดยจะจัดสรรงบประมาณให้ชุมชนในกรุงเทพฯ ไม่เกิน 6,000 แห่งที่มีการจัดตั้งคณะกรรมการที่ได้รับการเลือกตั้งภายในชุมชนหรือมีนิติบุคคล ได้รับเงินไปใช้สาธารณประโยชน์ในชุมชนปีละ 200,000 บาท (รวมแล้วไม่เกิน 1,400 ล้านบาทต่อปี) ซึ่งอาจนำไปสู่การติดตั้งกล้องวงจรปิด, สร้างลานกีฬา, ปรับปรุงพื้นที่ส่วนกลาง หรือแม้กระทั่งลงทุนสำหรับการสร้างรายได้ให้ชุมชน
ประชาธิปไตยกินได้ จะเกิดขึ้นได้จากการกระจายอำนาจ ประชาชนต้องมีอิสระในการคิด การตัดสินใจ และการบริหาร