(24 ก.พ. 63) นายจุลพันธ์ อมรวิวัฒน์ ส.ส.เชียงใหม่ พรรคเพื่อไทย กล่าวอภิปราย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี และ รมว.กลาโหม โดยระบุว่า การบริหารเศรษฐกิจภายใต้การนำของ พล.อ.ประยุทธ์ คือหลักฐานแห่งความล้มเหลว ขาดความรู้ความเข้าใจและไร้ประโยชน์
 
นายจุลพันธ์ เริ่มต้นอภิปรายด้วยการไล่เรียงข่าว “การเสียชีวิต” ด้วยการฆ่าตัวตายของประชาชนจากภาวะเศรษฐกิจรุมเร้า โดยยกอ้างการให้สัมภาษณ์ของ นพ.เกียรติภูมิ วงศ์จิต อธิบดีกรมสุขภาพจิต ที่ระบุว่า ปัญหาเศรษฐกิจเป็นสาเหตุแห่งการฆ่าตัวตายในช่วงปีที่ผ่านมากระทั่งถึงปีนี้ ถึงร้อยละ 18.3

“รัฐบาลนี้กำลังจะเป็นฆาตกร เป็นฆาตกรทางเศรษฐกิจ ทำลายความหวังของประชาชน ทำลายโอกาสทางเศรษฐกิจ เพราะการบริหารที่ไร้ประสิทธิภาพ ล้มเหลวซ้ำซาก ขาดความรู้ความเข้าใจ ไม่ยอมรับความจริง ทำให้เกิดการแก้ปัญหาอย่างผิดทิศผิดทาง”
   
นายจุลพันธ์ กล่าวต่อว่า เมื่อวิเคราะห์ปัญหาเศรษฐกิจตามหลักเศรษฐศาสตร์ พบว่า ปัญหาไม่ได้เพิ่งเริ่มเกิดแต่เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องมาหลายปี ตั้งแต่มีการรัฐประหารเมื่อ 22 พ.ย. 57 เป็นต้นมา
   
ภาพรวมเศรษฐกิจตอนนี้อยู่ในช่วงขาลง ตัวเลขที่ชัดที่สุดคืออัตราการเติบโตของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ หรือ GDP ที่ไหลลงอย่างต่อเนื่อง โดยปี 2557 เท่ากับ 1% ปี 2558 เท่ากับ 3.1% ปี 2559 เท่ากับ 3.4% ปี 2560 เท่ากับ 4% ปี 2561 เท่ากับ 4.1% ปี 2562 เท่ากับ 2.4%
 
ข้อมูลจากศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ ม.หอการค้าไทย ยังระบุว่า เดือน ม.ค.ที่ผ่านมา ดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภคปรับตัวลดลงทุกรายการ ต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 11 ในระดับต่ำสุดในรอบ 69 เดือน ตั้งแต่รัฐประหาร พ.ค. 57 แสดงให้เห็นว่า ผู้บริโภคไม่มีความมั่นใจสถานการณ์ทางเศรษฐกิจ โอกาสในการหางานทำและรายได้ในอนาคต
   
ขณะที่ดุลการค้าไทยอยู่สถานะเกินดุลต่อเนื่อง แต่ข้อเท็จจริงพบว่า กำไรจากการส่งออกลดลงอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากค่าเงินบาทแข็งมากขึ้นถึง 20% นับแต่ปีรัฐประหาร ทะลุ 30 บาทต่อดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งในรอบปี 2562 ค่าเงินบาทแข็งตัวเทียบกับดอลลาร์สหรัฐ “แข็งตัวมากที่สุดในโลก” กระทบส่งออกซึ่งเป็นเครื่องยนต์หลักของไทย แม้ยังไม่มีการเปิดเผยตัวเลขอย่างเป็นทางการทั้งปี 2562 แต่เชื่อว่าคงหนีไม่พ้นติดลบ ห่างจากเป้าหมายที่ตั้งไว้บวก 3% เช่นกันการนำเข้าก็หดตัวมาก เพราะเอกชนไม่กล้าลงทุนซื้อสินค้าประเภททุนหรือเครื่องจักร เข้ามาเพิ่มศักยภาพ เพราะไม่มีความมั่นใจในอนาคต
   
ตัวสุดท้าย การใช้จ่ายภาครัฐคืองบประมาณ 3.2 ล้านล้านบาท ที่เพิ่งผ่าน ส.ส. และ ส.ว. ไปแบบหืดจับ มีปัญหาการกดบัตรแทนกัน นับเป็นกลไกตัวเดียวที่ยังเหลือพอขับเคลื่อนระบบเศรษฐกิจได้บ้าง

“เมื่อเดือนก่อนนายกฯ ไปพูดในงานสภาอุตสาหกรรมบอกว่าจะโต 3.5% คนเขาขำ ขำในความไม่รู้ของท่าน ยังฝันว่าเศรษฐกิจปีนี้จะโตกว่า 3%ได้”

นายจุลพันธ์ กล่าวอีกว่า หากเปรียบเทียบกับเพื่อนบ้านในอาเซียนด้วยกัน แม้สภาพโดยรวมจะไม่ต่างจากไทย แต่บริหารเศรษฐกิจให้เติบโตได้ระดับ 5-6% ต่อปี ผิดกับไทยที่ต้องมาอุ้มรัฐบาลไม่ชอบธรรม ไร้ความเข้าใจ จนไม่สามารถพัฒนาในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา

สัญญาณอันตรายที่สุดในตอนนี้คือภาวะอัตราเงินเฟ้อที่ต่ำกว่าอัตราดอกเบี้ย แสดงถึงสภาวการณ์ที่ผู้คนจะชะลอการใช้จ่าย โดยอัตราเงินเฟ้อพึงประสงค์ควรอยู่ในช่วง 2-5% แต่ตัวเลขล่าสุดปี 2562 ไทยอยู่ที่ 0.17% ต่ำกว่าปี 2561 ที่ 0.90%

เมื่ออัตราเงินเฟ้อต่ำกว่าอัตราดอกเบี้ย ผลก็คือ เงินที่ถืออยู่ในมือมันเกือบคงที่ แรงจูงใจในการใช้จ่ายและลงทุนไม่มี คนรวยเลือกเก็บออมไม่ลงทุน คนจนไม่มีเงินใช้จ่าย การบริโภคภาคเอกชนชะลอตัว ผลก็คือ ภาวะเงินฝืดอย่างที่เห็นอยู่ เพราะการบริโภคโดยรวมน้อยเกินไป ผู้ผลิตต้องลดกำลังการผลิต ลดราคาเพื่อให้สินค้าขายได้ อัตราการจ้างงานลด โรงงานเริ่มปิดตัวและคนตกงานมากขึ้นเรื่อยๆ สาเหตุปัจจัยหลักคือปริมาณเงินในระบบไม่เพียงพอต่อขนาดของเศรษฐกิจ เงินหมุนในระบบน้อยเกินไปนั่นเอง
   
ข้อมูลสถิติจากกรมโรงงานอุตสาหกรรม พบว่า ยอดขอปิดกิจการตั้งแต่เดือน ม.ค. 2562-ธ.ค. 2562 มี 1,767 โรงงาน จำนวนแรงงานถูกเลิกจ้าง 44,724 คน  
 
ขณะที่ล่าสุด เดือน ม.ค. 2563 พบ ยอดขอปิดกิจการมีจำนวน 222 โรงงาน เพิ่มขึ้นจากช่วงเดียวกันของปีก่อน 53.10% คิดเป็นมูลค่าลงทุน 2.29 พันล้านบาท ลดลง 8.4% คิดเป็นจำนวนแรงงานที่ถูกเลิกจ้าง 2.51 พันคน ลดลง 31.04%

กลุ่มที่เลิกจ้างมากที่สุด คือ ผลิตภัณฑ์จากพืช ผลิตภัณฑ์ยานพาหนะและอุปกรณ์ รวมทั้งการซ่อมพาหนะและอุปกรณ์ และอุตสาหกรรมเครื่องดื่ม ตามลำดับ ขณะที่ภาคการเกษตรที่เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ ก็เจอปัญหาภัยแล้งน้ำท่วมสลับกัน จนปริมาณผลผลิตไม่ได้อย่างที่ต้องการ รายได้หดหาย
 
“เศรษฐกิจไทยตอนนี้เป็นมะเร็งขั้น 2 จะเข้าขั้น 3 หากปล่อยท่านนายกฯ บริหารประเทศ บริหารเศรษฐกิจแบบงูๆ ปลาๆ ต่อไปมะเร็งเศรษฐกิจจะเข้าขั้น 4 ขั้นสุดท้าย ตอนนั้นหมอเทวดาก็ช่วยไม่ทัน จึงสรุปได้ว่าเศรษฐกิจไทยภายใต้การนำของท่านอยู่ในช่วงขาลง ซึมยาวและอาจจะถาวร ปีนี้เผาจริงแน่นอน คำถามคือไฟจะมอดเมื่อไหร่เท่านั้น”

นายจุลพันธ์ กล่าวว่า สิ่งที่รัฐบาลใช้เป็นตัวหลักมาตลอด 5 ปีที่ผ่านมาคือนโยบายการคลัง ผ่านงบประมาณแผ่นดิน ผลคือแทบไม่ช่วยให้ก่อให้เกิดการหมุนเวียนทางเศรษฐกิจที่เพียงพอ สาเหตุคืองบประมาณแผ่นดินที่ใช้ไปเฉลี่ยปีละ 3 ล้านล้านบาท มีฐานมาจากการขูดรีดเก็บภาษีจากประชาชน ดูดกำลังบริโภคของประชาชน 2.7 ล้านล้านบาท แล้วเอามาเติมในระบบเศรษฐกิจจริงๆ เพียงแค่ 4.6 แสนล้านบาทเท่านั้น เมื่อเทียบกับขนาด GDP ไทยที่ 16.5 ล้านล้านบาท

“เหมือนรถบรรทุกสิบล้อขนของเต็มจอดเสียอยู่ตีนดอยแล้วท่านไปยืนท้ายรถเข็นอยู่คนเดียว พยายามเอารถบรรทุกคันนี้ขึ้นไปยอดดอยให้ได้”

นายจุลพันธ์ กล่าวว่า ในภาวะเศรษฐกิจอยู่ในช่วงขาลงแบบนี้ สิ่งที่รัฐบาลควรทำคือ ลดขนาดของภาครัฐลง โดยทำได้ 2 มุม คือ 1. ลดขนาดงานประจำเพิ่มการลงทุนภาครัฐ ซึ่ง 5 ปีที่ผ่านมาขนาดของรัฐกลับยิ่งใหญ่เลอะเทอะ งบประมาณประจำปีจาก 2.5 ล้านล้าน เป็น 3.2 ล้านล้านบาท กินสัดส่วนการพัฒนาที่ควรจะเป็นของพี่น้องประชาชน

การลดขนาดของภาครัฐในมุมที่ 2 คือการผ่อนเบาภาระทางด้านภาษีหรือการลดภาษี ซึ่งถือเป็นเครื่องมือกระตุ้นเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพ เงินที่เหลือในมือประชาชนจะเป็นกำลังซื้อที่เพิ่มขึ้น เช่น ประเทศจีน กระตุ้นเศรษฐกิจด้วยการลดภาษีครั้งใหญ่ 2 ล้านล้านหยวน ทั้งนิติบุคคลและบุคคลธรรมดา ปล่อยเงินคืนให้ประชาชนเป็นผู้กระตุ้น เขายอมแม้กระทั่งลดงบกลาโหม ผลคือ GDP กำลังจะแตะหลัก 100 ล้านล้านหยวน รายได้ต่อหัวกำลังจะเพิ่มเป็น 300,000 กว่าบาทต่อคน

แต่สิ่งที่รัฐบาลไทยทำด้านภาษีกลับหัวกลับหางโดยสิ้นเชิง และยิ่งก่อปัญหาความเหลื่อมล้ำในสังคม เช่น พ.ร.บ.ภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง ที่สุดท้ายไม่ประสบความสำเร็จ ผู้ที่รับภาระจริงๆ กลายเป็นกลุ่มคนชนชั้นกลาง ที่ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ ไม่เหมือนกับมหาเศรษฐี , การขึ้นภาษีสรรพสามิตหลายรายการ ที่เป็นภาษีทางอ้อมซึ่งผลักภาระไปให้ผู้บริโภค หรือการรีดภาษีสินค้าออนไลน์จนฉุดรั้งตลาด และเปรียบเสมือนรีดเลือดจากปู ซ้ำเติมความเหลื่อมล้ำ

“การขึ้นภาษีเหล่านี้นอกจากไม่เป็นธรรมแล้ว ยังขัดกับการกระตุ้นเศรษฐกิจ โดยเฉพาะในช่วงขาลง เพราะเป็นการเอากำลังซื้อออกจากระบบ ดูดเงินที่เดือนร้อนอยู่แล้วของประชาชนออกจากการหมุนเวียน…สิ่งเดียวที่ท่านสร้างความเท่าเทียมได้สำเร็จคือ เจ๊งกันถ้วนหน้า”

นายจุลพันธ์ กล่าวถึง นโยบายชิมช้อปใช้ ซึ่งออกมาตรการเอาไปหักลดหย่อนภาษีได้ ว่าแม้จะถูกหลักการเศรษฐศาสตร์ แต่ไม่ตรงเป้า เนื่องจากคนได้รับประโยชน์คือคนมีฐานะหรือประมาณ 3 ล้านรายที่เป็นฐานภาษีเงินได้ส่วนบุคคล ขณะที่คนจนอีกเกือบ 70 ล้านคนที่ไม่ได้มีรายได้ถึงฐานการเสียภาษี ไม่ได้ประโยชน์จากการลดหย่อนภาษีดังกล่าวเลย

“มาตรการนี้เทียบกับขนาดเศรษฐกิจไทย GDP 16.5 ล้านล้านบาทแล้ว มีสัดส่วนแค่ 0.12 % เท่านั้น เหมือนโรยเม็ดทรายลงไปบนชายหาด”

นายจุลพันธ์ กล่าวอีกว่า นโยบายบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ แม้จะช่วยผ่อนภาระของประชาชนชั่วคราว แต่กลับไม่สามารถกระตุ้นให้เศรษฐกิจหมุนเวียนอย่างแท้จริง ไม่ได้สร้างกำลังซื้อใหม่ๆ สุดท้ายคนรับประโยชน์คือ “เจ้าสัว” รายใหญ่ เมื่อเงินในโครงการนี้ส่วนใหญ่ไหลไปสู่ธุรกิจของเขา

ประเทศไทยกำลังตกอยู่ใน “กับดักสภาพคล่อง” คือมีเงินสดในแบงก์มหาศาลแต่ไม่รู้จะไปใช้ที่ไหน คนจนจะกู้แบงก์ก็ไม่ให้เพราะโอกาสกลายเป็นหนี้เสียสูง คนรวยจะกู้ก็ไม่มีความเชื่อมั่น ถ้าสังเกตเวลาเกิด “กับดักสภาพคล่อง” พอเงินไหลเข้ามา ผู้คนเลือกที่จะไปออมกันหมด มากกว่าคิดจะใช้จ่ายหรือลงทุน และเป็นวังวนความตกต่ำทางเศรษฐกิจที่ท่านได้ก่อไว้

“ทุกคนรู้สึกถึงภาวะเศรษฐกิจฝืดเคือง ที่น่าเศร้าคือเกือบทั้งหมดอยู่อย่างไม่มีความหวังกับการแก้ไขปัญหาจากรัฐบาลชุดนี้ นำโดย พล.อ.ประยุทธ์”

นายจุลพันธ์ กล่าวแนะนำให้ไทยปรับเปลี่ยนแนวนโยบายจากเป้าหมายควบคุมกำกับเงินเฟ้อให้เปลี่ยนไปสู่การกำหนดเป้าหมายอัตราแลกเปลี่ยนแทน เช่น ประเทศสิงคโปร์ ซึ่งจะสามารถทำให้การเติบโตของไทยอยู่ที่ 5-6% ต่อปีได้ไม่ยาก

ทางออกของปัญหาเศรษฐกิจ คือการยอมรับความจริง รัฐบาลต้องยอมรับว่า เศรษฐกิจไทยอยู่ในสภาวะโคม่า นโยบายที่ออกมาผิดทิศผิดทาง และ พล.อ.ประยุทธ์ ต้องเลิกหลอกตัวเองและฟังเสียงของพี่น้องประชาชน

“ปัญหาปากท้องไม่ได้แก้ด้วยการหลอกตัวเอง 5 ปีที่ผ่านมาท่านติดนิสัยเผด็จการ ไม่ได้เรียนรู้เลยถึงกระบวนการประชาธิปไตย สิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นเลย”

การแก้ระบบเศรษฐกิจนั้นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งคือ Trust and Confidence ซึ่งหมายถึงความไว้วางใจและความมั่นใจ โดยย้อนกลับไปเมื่อวิกฤตเศรษฐกิจปี 2540 หรือ ต้มยำกุ้ง เศรษฐกิจไม่ดี แต่เราได้นายกฯ ชื่อ ทักษิณ ชินวัตร และภาคการเกษตรที่ค้าขายได้ค่อนข้างดี ท่านออกมาบอกให้ประชาชนใช้จ่ายอย่างปกติช่วยกันกระตุ้นเศรษฐกิจ ประกอบกับนโยบายต่างๆ ในขณะนั้น สุดท้ายคนเชื่อ ช่วยกันจับจ่ายจนประเทศไทยผ่านวิกฤตช่วงนั้นมาได้อย่างรวดเร็ว

“สำหรับ พล.อ.ประยุทธ์ Trust and Confidence ความเชื่อถือเชื่อมั่นหมดลงไปตั้งแต่ตัดสินใจทำรัฐประหารแล้ว ท่านออกมาตรการอะไรขอความร่วมมือประชาชนมากแค่ไหน ขอให้เขาลงทุน เชื่อมั่นใช้จ่าย ไม่มีใครเชื่อ ไม่มีใครปฏิบัติตาม ตอนนี้หัวใจแห่งปัญหาเศรษฐกิจทั้งมวลคือตัวท่าน พล.ประยุทธ์ กุญแจดอกแรกที่จะแก้ปัญหาคือท่านต้องลาออกไปก่อน”